Montaż czujnika temperatury zewnętrznej.
Najważniejszą zasadą przy lokalizacji czujnika temperatury zewnętrznej jest konieczność zachowania reprezentatywnych warunków temperatury, nasłonecznienia i wiatru, na jakie wystawione są pomieszczenia mieszkalne.
Dla możliwie optymalnego określenia temperatury zewnętrznej, czujnik winien być umieszczany mniej więcej na 2/3 wysokości fasady w budynkach o wysokości do 3 pięter, a w budynkach wyższych zalecane jest umieszczenie czujników między 2 a 3 piętrem. Czujnika nie należy montować ani w miejscu chronionym przed wiatrem, ani w miejscu szczególnie narażonym na przeciągi, ani też w miejscu narażonym na bezpośrednie nasłonecznienie. Odległość między czujnikiem a otworami w ścianie zewnętrznej, przez które stale lub okresowo przepływa ciepłe powietrze, winna wynosić co najmniej 1 m. W zależności od dostępności do miejsca zamontowania, można wybrać sposób wykonania albo w postaci montażu naściennego albo przez wbudowanie w ścianę.
Nie należy montować czujnika temperatury zewnętrznej w osłoniętym miejscu, na przykład we wnęce w ścianie lub pod balkonem. Powinien zostać umieszczony w otwartym miejscu, tak aby mógł reagować na każde warunki pogodowe. Należy unikać umieszczania czujnika nad drzwiami i oknami, w przeciwnym wypadku pomiar może zostać zafałszowany przez ruchy ciepłego powietrza.
Przez odpowiedni sposób ułożenia kabla i staranny sposób wykonania pracy, należy zapewnić wodoszczelność czujnika i budynku. Przyrząd ma być zamontowany na ścianie w takim położeniu, jak to jest pokazane obok! Wlot kablowy musi być skierowany na dół.
Montaż czujnika temperatury wewnętrznej.
Czujniki temperatury wewnętrznej należy montować w pomieszczeniach reprezentatywnym (referencyjnych), które będą odzwierciedlały zmiany temperatur w ramach danej strefy.
Na pomieszczenie reprezentatywne powinno być wybrane pomieszczenie, co do którego istnieje pewność, że będzie pomieszczeniem najchłodniejszym (np. umieszczone od północy lub północnego zachodu i jeszcze dodatkowo nadmiernie przeszklone).
Czujnik nie powinien być umieszczony nad źródłami ciepła np. takimi jak lodówki, telewizory (bo wówczas to one sterują pracą kotła a nie użytkownik). Nie powinien on być umieszczany w miejscach narażonych na nasłonecznienie i na przeciągi (zalecana odległość od otworów drzwiowych min. 1m). Powinien on być przymocowany na wysokości około 1,5 m nad podłogą, z uwagi na gradient temperatury w pomieszczeniu, a co dodatkowo umożliwia jego obsługę. Nie należy ulegać presji architekta wnętrz namawiającego do ukrycia czujnika, a nawet do jego obudowy.
W pomieszczenia reprezentatywnym nie istnieje konieczność instalowania przy grzejnikach zaworów z głowicami termostatycznymi. Jeśli są to powinny być w pełni otwarte.
Czujnik rurowy - przylgowy
